Agenda 2030. Jak przezwyciężyć globalne ubóstwo?
Ograniczenie biedy na świecie to jedno z priorytetowych zadań wyznaczonych przez społeczność międzynarodową do roku 2030. Cel ten może zostać jednak pokrzyżowany przez epidemię COVID-19 i skutki kataklizmów związanych z ocieplającym się klimatem.
Przezwyciężenie światowego ubóstwa otwiera listę celów Agendy 2030 – planu zatwierdzonego przez wszystkie państwa skupione w ONZ. Ich przedstawiciele zobowiązali się do likwidacji skrajnego ubóstwa do roku 2030. Dotknięte są nim osoby zmuszone do utrzymywania się za mniej niż 1,25 USD dziennie. Ponadto państwa postanowiły zmniejszyć przynajmniej o połowę odsetek mężczyzn, kobiet i dzieci, cierpiących z powodu ubóstwa w wymiarze określonym przez krajowe definicje. Inne oblicze ma bieda w bogatych państwach Europy Zachodniej, inne zaś w krajach południowej Azji Południowej.
Niekorzystne zmiany na froncie walki z biedą
W ciągu ostatnich lat liczba ludzi na świecie dotkniętych skrajną biedą spadała. Między rokiem 2005 a 2019 zmniejszyła się aż o połowę. Według danych z 2019, poniżej międzynarodowej granicy ubóstwa, czyli za mniej niż 1,90 USD dziennie, . Niestety pozytywny trend zmniejszania się obszarów ubóstwa został zahamowany, a wręcz odwrócony przez pandemię koronawirusa. [ii]. Z kolei skutki zmian klimatu do roku 2030 mogą zepchnąć w ubóstwo nawet do 132 mln ludzi[iii].
Polacy zagrożeni niedostatkiem
W Polsce w strefie skrajnego ubóstwa w 2020 roku znalazło się 5,2 proc. mieszkańców [iv]. Wiele rodzin znajduje się w sytuacji uniemożliwiającej stabilne funkcjonowanie. Według danych GUS 15 proc. mieszkańców Polski jest zagrożonych ubóstwem[v]. Dotyczy to zwłaszcza mieszkańców małych miasteczek i wsi. Oznacza to, że osoby te wprawdzie zaspokajają podstawowe potrzeby egzystencjalne, ale nie stać ich na towary i usługi związane z kształceniem się, uczestnictwem w kulturze, czy wykonywaniem pracy.
Wspólna odpowiedzialność państw i firm
By ograniczyć biedę, z którą związane są m.in. takie zjawiska jak głód, brak dostępu do edukacji, czy dyskryminacja i wykluczenie, potrzeba współpracy wielu podmiotów. Rządy w ramach Agendy 2030 zobowiązały się wdrożyć mechanizmy i systemy zapobiegające występowaniu ubóstwa oraz ułatwiające zaspokojenie podstawowych potrzeb osobom z najniższych klas społecznych. Są to różnego rodzaju programy socjalne polegające nie tylko na wypłacaniu zasiłków, pomocy żywnościowej, ale też szkoleniach rozwijających kompetencje i stymulujących przedsiębiorczość oraz zapewnianiu opieki medycznej.
Również biznes ma ogromny wpływ na redukcję biedy. Do działań sugerowanych przedstawicielom firm odpowiedzialnych społecznie należy tworzenie inkluzywnych modeli biznesowych, w ramach których oferują one usługi i towary dostosowane do możliwości finansowych osób najbiedniejszych. Korzyścią dla firmy staje się pozyskanie nowych klientów, otwarcie na nowe rynki, ale też ułatwienia w pozyskiwaniu ewentualnych nowych pracowników.
Niezależnie od ustawowego wynagrodzenia minimalnego, przedsiębiorstwa powinny zadbać, by wynagrodzenie było sprawiedliwe i godziwe, a więc takie, które umożliwi pracownikowi i jego rodzinie zapewnienie przyzwoitego standardu życia i zapewnienie podstawowych potrzeb.
Ogromne znaczenie w ograniczaniu ubóstwa ma też tworzenie zrównoważonych łańcuchów dostaw, w których dostawcy dostają godziwe pieniądze za oferowane usługi i produkty, a przy ich wyborze bierze się pod uwagę, czy spełniają oni wymogi etyczne związane z wynagrodzeniem, warunkami pracy, np. pracą dzieci.
Jak pomóc w wychodzeniu z ubóstwa?
W realizację celu nr 1 Agendy 2030 zaangażowany jest również bank BNP Paribas, który prowadzi doradztwo filantropijne i jest partnerem strategicznym akcji Szlachetna Paczka wspierającej materialnie osoby najuboższe.
Pomocną dłoń może wyciągnąć każdy z nas np. poprzez dzielenie się tym, co mamy w nadmiarze. Nadwyżkę jedzenia możemy przekazać do jadłodzielni, a niepotrzebne nam już, ale ciągle sprawne przedmioty, organizacjom charytatywnym. Warto zachować wrażliwość społeczną i pomagać osobom, które znalazły się w kryzysie czy to radą, czy też wspierając kogoś swoimi umiejętnościami. Już dzięki takim drobnym działaniom świat staje się lepszym miejscem do życia.
Źródło:
[i] https://raportsdg.stat.gov.pl/2020/cel1.html
[ii] https://www.worldbank.org/en/publication/poverty-and-shared-prosperity
[iii] https://blogs.worldbank.org/climatechange/covid-climate-change-and-poverty-avoiding-worst-impacts
[iv]https://stat.gov.pl/files/gfx/portalinformacyjny/pl/defaultaktualnosci/5487/14/8/1/zasieg_ubostwa_ekonomicznego_w_polsce_w_2020_roku.pdf
[v] https://raportsdg.stat.gov.pl/2020/cel1.html
[vi] https://300gospodarka.pl/news/40-polakow-wciaz-zyje-ponizej-granicy-godnego-zycia-nie-gloduja-ale-nie-stac-ich-na-kulture-i-utrzymywanie-wiezi-rodzinnych
